Wie van jullie beiden heeft er het eerst over gepraat ?

Het was aan zee, zittend zij aan zij in het zand, de blikken gericht op de horizon ; of bij het openen van oude valiezen in de  zolder van het huis waar jullie je jeugd hebben doorgebracht ; of in jullie lievelingsrestaurant wanneer het dessert eraankwam ; of misschien tijdens een turbulente nachtvlucht op de terugreis van New York.

Eén ding is bijna zeker : dat jullie alleen waren om die beslissing te nemen.

En al heel vlug kwamen er nieuwe gedachten en beelden zich mengen bij dat intiem moment.  Een lach in een tuin, een zuster of broer die je bij de arm neemt, een hand op de schouder van je grootmoeder, een fiere vader die zijn dochter begeleidt, kinderen met gekleurde linten in hun haar spelend en zingend in de tuin…enkele lachende vrienden toastend met een glas champagne…

Elke persoon die van je houdt en waarvan jullie houden was aanwezig op jullie feest.  Geen onder-ons-tweetjes, en jullie huwelijksfeest tekende zich geleidelijk aan af voor jullie ogen.

En in die droombeelden zag je ook dat het niet in de kerk zou doorgaan of dat er iets ontbrak bij dat louter burgerlijk huwelijk georganiseerd in het gemeentehuis. De burgemeester is nu eenmaal geen ceremoniemeester.

Op dat moment gingen jullie op zoek naar een alternatief : een feest naar jullie zin, jullie woorden en muziek, en een aangepaste ceremonie op de plaats van jullie keuze.